Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Εξήγηση της λειτουργίας του εγκεφάλου. Μέρος Πρώτο.


       Είναι γνωστή η λειτουργία του εγκεφάλου αλλά σε λίγους μόνο πρωτοπόρους επιστήμονες. Ο εγκέφαλος κατασκευάζεται βασικά περίπου σαν ένα χύμα νευρωνικό δίκτυο, δηλ. όπως όλες οι κυτταρικές κατασκευές (διχοτόμηση, μίτωση, μείωση κλπ.). Κάθε νευρωνικό κύτταρο συνδέεται με τα γειτονικά του με πάνω από 10.000 προεκβολές και συνάψεις τυχαία και υπάρχουν 100 δις νευρωνικά κύτταρα στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
       Οι συνάψεις κατά την άποψη μου δεν παίζουν κανένα ιδιαίτερο ρόλο στην λειτουργία του εγκέφαλου όπως λανθασμένα και καταστροφικά για τους πελάτες τους, νομίζουν όλοι οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι και οι νευρολόγοι. Απλώς είναι μια επιβιωτική εφεύρεση της φύσεως με κάποιες επιβιωτικές μεταλλάξεις ήδη από 650 εκ. χρόνια πριν με αποτέλεσμα τα νευρωνικά κύτταρα κατά την ανέλιξη τους να αναζητούν οι διακλαδώσεις τις γειτονικές των και να συνδέονται σχηματίζοντας αγώγιμο δίκτυο γεγονός επιβιωτικό, διότι μόνο έτσι είναι λειτουργικός ακόμα και ένας πρωτόγονος εγκέφαλος με ελάχιστα κύτταρα. Το δίκτυο αυτό είναι δενδροειδές φυγόκεντρο για τα κινητήρια νεύρα και δενδροειδές κεντρομόλο για τα αισθητήρια. Έτσι έχουμε ένα νευρωνικό εμπειρικό ολιστικό υπερδίκτυο το οποίο εκπαιδεύεται εμπειρικά με την ανάδραση μεταξύ αισθητήριων και κινητήριων νεύρων ήδη από την εμβρυϊκή ηλικία. Μεσολαβεί πάντα το κέντρο του πόνου που είναι μια άλλη απαραίτητη εφεύρεση της φύσεως επιβιωτική πάλι με επιβιωτικές (1:10000) τυχαίες μεταλλάξεις σκαλοπατιών του DNA του ζυγωτού, επιτευχθείσα πριν 650 εκ. χρόνια, που φροντίζει ώστε να κρατιόμαστε ακέραιοι και ζωντανοί θέλοντας και μη, και να αντιδρούμε στα ερεθίσματα.
      Πρέπει να τονισθεί εδώ ότι οι δίδυμοι, οι μονοωογενείς, έχουν όλα τα περίπου 30.000 γονίδια και τα σκαλοπάτια τους ολόιδια, με αποτέλεσμα να μοιάζουν σαν δυό σταγόνες νερό (Μπριτάνικα), άρα κάθε μετάλλαξη απλή αλλαγή ενός σκαλοπατιού με ένα άλλο από τις 4 δυνατές επιλογές C-A, A-C, U-G, G-U, από τα περίπου 30.000.000 (αν υποθέσουμε ότι κάθε γονίδιο κατά μέσο όρο αποτελείται από 1000 σκαλοπάτια), τροποποιεί ανεξέλεγκτα και τυχαία και κατά 10000:1 καταστρέφει το υπερπολύπλοκο πρόγραμμα κυτταρικών κατασκευών που δίνει ένα επιβιώσιμο άνθρωπο, που έτσι καταλήγει στο θάνατο είτε σαν έμβρυο είτε σαν ενήλικο άτομο. Στο όλο πρόγραμμα κυτταρικών κατασκευών περιλαμβάνεται και ο εγκέφαλος που είναι επιβιώσιμος ή με πλεονέκτημα αν η μετάλλαξη βελτίωσε την κατασκευή και την λειτουργία του. Το αν λειτουργεί έτσι ο εγκέφαλος αρκεί να κάνει κανείς ένα μοντέλο με λίγους βρόγχους, 2-3 αισθητήρια και 2-3 κινητήρια νεύρα και να αναλύσει το δίκτυο στον υπολογιστή. Και πράγματι λειτουργεί σύμφωνα με ανακοίνωση στο συνέδριο στο Όσλο για τον εγκέφαλο το 2005. Δηλ. το απλό μοντέλο της εμπειρικής αγωγιμότητας της κάθε στιγμής του ενός νευρώνα, επεκτείνεται και στο μικρό και στο τεράστιο δίκτυο νευρώνων, αιτιοκρατικά.
       Είναι θέμα δικτύου που επιλύεται και λειτουργεί όπως κάθε δίκτυο που αναλύουν οι Μηχανικοί του Πολυτεχνείου π.χ. ύδρευσης, ηλεκτρικό, τηλεφωνικό, στατικής, δυναμικής, με ανάλυση πάντα σε κόμβους, βρόγχους, κλάδους, κλπ. μόνο που εδώ έχουμε και την αύξηση ή μείωση της εμπειρικής-μνημονικής αγωγιμότητας του κάθε κλάδου σε κάθε στιγμή βάσει των προηγουμένων διελεύσεων σημάτων ή μη.
       Η επίδραση των χημικών ουσιών, ηρεμιστικών ή τονωτικών, είναι ομοιόμορφη σε όλες τις συνάψεις και επιβραδύνει ή επιταχύνει τα αντανακλαστικά και την εγρήγορση, άρα δεν μεταβάλει καθόλου τη συμπεριφορά ούτε λύνει κανένα ψυχολογικό πρόβλημα που είναι θέμα βιωμάτων που καταγράφεται με υπερπολύπλοκες μνημονικές-εμπειρικές διαφορικές αλλαγές στις αγωγιμότητες των νευρώνων που συμμετέχουν. Αν το βίωμα μας έφερε κάποιο ισχυρό ή σημαίνον άτομο εναντίον μας νοιώθουμε φόβο. Αν τα βιώματα φόβου συνεχισθούν επαναλαμβανόμενα επί μακρόν τότε αποκτούμε και άλλους μάρτυρες κατηγορίας εναντίον μας που τους στρέφει ο εχθρός μας εναντίον μας και ο φόβος σιγά-σιγά μετατρέπεται σε άγχος γενικής και άδικης ενοχοποίησης μέχρι το αδιέξοδο και την απελπισία, και αυτός είναι ο κανόνας πάντα μέσα στις οικογένειες όπου ένα παιδί έχει απορριφθεί από την γέννηση ή και την σύλληψη ακόμα ή από άλλα βιώματα-τραύματα. Με την εμπειρία και το βίωμα βλάπτεται ο άνθρωπος και αγχώνεται και μόνο με την αντίθετη εμπειρία μπορεί να βοηθηθεί και να ηρεμήσει δηλ. είναι θέμα ενοχής και απενοχοποίησης οικογενειακής και κοινωνικής πάντα διότι ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι κατ εξοχήν κοινωνικός και το άγχος κοινωνικό ρευστό ενοχοποίησης σε αντίθεση με τον φόβο όπου είναι γνωστό το άτομο-εχθρός.
       Και η μόνη λύση είναι η γνώση αλήθειας της θεωρίας αυτής και η κατάργηση των ψυχολόγων-ψυχιάτρων και των ψυχιατρείων που είναι δολοφονικότατα και η άρση των εγκλωβιστικών νόμων που πρέπει όλοι να προστατεύουν όλους και να μην «πεθαίνουν» ούτε οι νεκροί. Και οι νέοι με το πρόσχημα να κάνουν την τύχη τους να φεύγουν από το πατρικό από τα 15 αν θέλουν με ενίσχυση οικονομική, ιδίως οι άρρενες, αντί να μένουν και να έχουν ισόβιες προστριβές με όλους, και να υπάρχουν υποτροφίες για σπουδές. Η οικογενειακή δικαιοσύνη είναι εφικτή έτσι και θα ελευθερώνονται τα δυναμικά της εργατικότητας κλπ. ικανότητες. Όταν συμβεί σε μικρή ηλικία 1-3 ετών το άγχος, αυτό σημαίνει ότι το νήπιο δεν βρίσκει κάποιον ισχυρό υποστηρικτή μέσα στην οικογένειά του, άρα όλοι είναι εναντίον του σε κάποιο επεισόδιο που ξεκινά με μια τιμωρία π.χ. από την μητέρα και όταν αυτό συμβαίνει συχνά, βιώνει επαναλαμβανόμενο και συνεχή κίνδυνο θανάτου πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δεν το αγαπά από την οικογένειά του. Και το χειρότερο είναι ότι μαθαίνει, σιγά σιγά, ότι κινδυνεύει να πέσει στα χέρια των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων και των ψυχιατρείων τα οποία είναι λίγο πολύ η Κόλαση και ότι δεν θα αναγνωρίσει κανένας ότι δεν το αγαπούσαν και ότι ούτε δίνει η κοινωνία καμία διέξοδο διαφυγής από το σπίτι και αθώωσής του. Άρα όσοι αυτοκτονούν φοβούνται τα Ψυχιατρεία και όχι την Κόλαση που άλλωστε εκεί θα πάνε αυτοκτονώντας. Άρα το θέμα είναι Νομικό και Ηθικό και οι Αρχαίοι Έλληνες ορθώς έδιναν το δικαίωμα διαφυγής στα 15-18 με ενίσχυση. Και πότε δεν αγαπά η οικογένεια κάποιο παιδί; Απλούστατα όταν συμβεί ανεπιθύμητη κύηση, βιασμός, φόνος θνησιγενούς παιδιού και αντικατάσταση με κλοπή, αγορά άλλου παιδιού, εξαφάνιση μαρτυρίας παιδιού, κλπ. Αυτά είναι οι πιο συχνές περιπτώσεις ψυχασθενών.
       Η μνήμη αποθηκεύεται στους νευρωνικούς βρόγχους ολιστικά (σε όλο τον εγκέφαλο) και ιδιαίτερα στα σημεία εισόδου και εξόδου του σήματος στον εγκέφαλο. Οι συνάψεις απλώς συμμετέχουν εν σειρά στην εμπειρική αγωγιμότητα κάθε κλάδου του κάθε βρόγχου.
Εκτυπώστε αυτό το άρθρο!

2 σχόλια:

  1. Για να κατανοήσουμε τη λειτουργία του εγκεφάλου χρειάζεται πολύ μελέτη και εμβάθυνση αλλά και πειράματα από ειδικούς επιστήμονες. Έχεις κάποια τέτοια πειράματα στη διάθεσή σου; Περιμένω το δεύτερο μέρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουν πραγματοποιηθεί πάρα πολλά πειράματα και με πειραματόζωα και με ανθρώπους τα αποτελέσματα των οποίων μπορούν να βρεθούν κάνοντας αναζήτηση στο διαδίκτυο και στη wikipedia. Κυρίως ψάξε τις λέξεις νευροεπιστήμες, νευροεπιστήμονες, νευρωνικά δίκτυα, εμπειρικά νευρωνικά δίκτυα, νευρώνες, συνάψεις, ντοπαμίνη, σεροτονίνη, σύλλογος νευροεπιστημόνων, λειτουργία εγκεφάλου, εγκέφαλος, είσοδοι σημάτων, έξοδοι σημάτων, ανάδραση, βραχεία, μέση και μακρά μνήμη. Επίσης, έχουν ήδη κατασκευαστεί χιλιάδες πανέξυπνα ρομπότ με τις αρχές των νευρωνικών δικτύων, βοηθούντων και των τεραστίων μνημών στους νέους μικροεπεξεργαστές.

      Διαγραφή